Μου τρέχουνε τα …σάλια
Το ‘χω ξαναγράψει και σε παλιότερη ανάρτηση και θα το πω και πάλι : τρελαίνομαι με τα πλεκτά σάλια.
Να τα βλέπω – να τα πλέκω – να τα φοράω !
Παλιότερα, μου φάνταζε ατέλειωτη δουλειά. Τώρα πια, τα πλέκω σαν διάλειμμα από το υπόλοιπο πλέξιμο. Το βράδυ βλέποντας ταινίες, στο μετρό, περιμένοντας τη σειρά μου σε δημόσιες υπηρεσίες κλπ.
Δύο από τα φετινά που έφτιάξα, είναι τα εικονιζόμενα.
Τα σχέδια δεν είναι δικά μου, θα βρείτε το πρώτο με τίτλο the festival shawl,
Και το δεύτερο, με τίτλο yes yes shawl,
Πρόκειται για δύο υπέροχα σχέδια, ιδιαίτερα δημοφιλή,
που τα ‘χουν πλέξει γυναίκες από όλο τον κόσμο.
Αν μπείτε στις σελίδες στο ravelry όπου δημοσιεύονται ή ψάξετε τους τίτλους στο google, θα δείτε και πολλές φωτογραφίες με την εκδοχή της καθεμιάς.
Κι εγώ όπως και οι περισσότερες, έχω αλλάξει τις διαστάσεις και έχω πλέξει δικά μου τελειώματα. Τα έπλεξα με λεπτά νήματα, για να φοριούνται άνετα το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου.
Κι αυτό είναι ένα αυτοσχέδιο κασκολάκι, με συνδυασμό δύο νημάτων, ενός απλού μπεζ ακρυλικού κι ενός χνουδωτού πολύχρωμου μάλλινου.
Η τρύπα που φαίνεται στη μία άκρη, είναι για να μπαίνει το ένα κομμάτι μέσα στο άλλο
και να στέκεται όμορφα.
Είτε το φοράς να κρέμεται μακρύ ή σαν γιακά,
τυλίγοντάς το γύρω από τον λαιμό.
καλά μ_πλεξίματα !